معرفی پروژه

به موازات پیشرفت و تحولات نظری در زبان‌شناسی جدید، روش‌های تحلیل متون و دستورات زبان بوسیلهی رایانه نیز تحول یافته است. منظور از گرامر هر زبان، در دست داشتن یک سری دستورات زبانی قابل فهم برای رایانه است که به کمک آنها بتوان اجزای نحوی یک جمله را به طور صحیح تفکیک نمود. تجزیه و تحلیل جمله و شکستن آن به اجزای تشکیل دهنده مانند گروه های اسمی، فعلی، قیدی و غیره توسط ابزاری به نام پارسر صورت می گیرد که نقش اساسی در طراحی و یا افزایش دقت سایر ابزارهای پردازش متن دارد.
پارسر طراحی شده برای زبان فارسی در این پروژه، از ساختار لغات، موقعیت و ترتیب لغات در جمله، حروف یا عبارات قبل و بعد از آنها و نوع لغات، درخت نحوی یا پارسینگ را برای جملات متن تشکیل می دهد. در واقع عملیات پارسینگ با توجه به ریختشناسی (مطالعه ساختار و حالتهای مختلف یک کلمه) و همچنین دستورات نحوی گرامر زبان فارسی صورت میگیرد. بدیهی است هر چقدر نگارش بکار رفته در جملات و همچنین رعایت علائم سجاوندی طبق اصول و با دقت بیشتری صورت گرفته باشد، عملیات پارسینگ با کیفیت بهتری صورت خواهد گرفت و اجزای تشکیل دهنده ی جمله با عملیات کمتر و ساده تری برچسب زده خواهند شد.